Van der Poel kijkt Ronde van Vlaanderen terug: "Dacht dat ik op kop reed na Paterberg"

In de aanloop naar de Oude Kwaremont probeerde Van der Poel op te schuiven naar voren. Hij moest daarbij door een bak met bloemen en beschadigde daarbij zijn voorwiel. Hij vertelt dat z'n voorwiel bijna aan diggelen lag. "Mijn wiel hing nog maar met een paar stukjes carbon aan elkaar. Er was een heel stuk uit. Daar viel niet mee te rijden en ik kon ook niet afremmen. Ik stak mijn hand in de lucht om te laten weten dat ik hulp nodig had en net dan reed ik in een putje. Daardoor brak mijn wiel helemaal en lag ik op de grond." 

'Achteraf wel extra pijnlijk'

Vanaf dat moment begint Van der Poel een inhaalrace die de monden open laat vallen. Hij wist net voor de Koppenberg dat hij terug ging komen, maar had het op de Oude Kwaremont moeilijk, omdat hij tussen geloste renners en auto's door moest slingeren. Daarna werd het niet makkelijker, vertelt hij: "Op weg naar de Paterberg worden de auto’s omgeleid, dus daar zat ik in niemandsland. Ik zag het peloton niet. Ik ben vol tempo beginnen te rijden in de hoop dat het vooraan wat zou stilvallen."

Op de Koppenberg rijdt Van der Poel naar eigen zeggen à bloc omhoog en zat hij weer in de groep. Hij verbaasde Jan en alleman met deze krachttoer en noemt dat achteraf extra pijnlijk. "Net na de finish was ik trots en blij met die vierde plaats, maar de dage nadien zie je de beelden en dan denk je dat er veel meer had ingezeten. Dat was wel een teleurstelling."

Een beetje pech en een beetje geluk

Volgens eigen zeggen heeft Van der Poel wel geluk gehad. "Voor hetzelfde geld breek ik bij die val mijn sleutelbeen en dan zou ik de Amstel nooit gewonnen hebben. Zo is het altijd: je hebt een beetje pech en beetje geluk."

Toch vindt Van der Poel dat hij in de finale fouten gemaakt heeft. Hij zag Bettiol niet wegrijden op de Oude Kwaremont. Pas op de Paterberg kwam hij er achter dat Bettiol voor de meute uitreed. Overigens reed Van der Poel als één van de laatsten de Paterberg op: "Omdat ik dacht dat ik mijn beste krachten al verspeeld had. Ik dacht dat ik als veertiende, vijftiende opdraaide, maar als eerste bovenkom", vertelt hij en hij noemt het een grote fout. "Als ik die inspanning vanaf de kop af doe, scheelt dat misschien 10 seconden. Dat is een groot verschil."

Van der Poel noemt het dingen waar je van leert en vindt Bettiol een verdiende winnaar. "Als je vanaf de Oude Kwaremont alleen de Ronde wint, dan kun je niet zeggen dat je de koers gestolen hebt."