De afgelopen tien jaar werkte manager Iwan Spekenbrink zorgvuldig aan 'de nieuwe wielerploeg'. Volledige transparantie over het anti-dopingbeleid was en is één van de pijlers onder het succes van de ploeg. Die transparantie is nu rond De Zaak Hirschi - en eerder bij kwesties rond de contracten van Dumoulin, Matthews, Kittel en Barguil - toch wel ver te zoeken. Dat is zonde en een gemiste kans.
Het huidige Team DSM brengt over de aparte transfer van Marc Hirschi naar UAE wel iets naar buiten, maar het blijft allemaal heel summier - wat nog meer voer is voor speculaties dan wanneer het helemaal niks naar buiten had gebracht. Zo kwam de ploeg gisteren na een artikel van het Zwitserse magazine Blick waarin was te lezen dat het puur een geldzaak betreft met de reactie dat 'het iets gecompliceerder ligt'.
Tsja. Dan gaan mensen gissen naar die complicaties. Bij de reacties onder een artikel van onze concullega's van Wielerflits gaat het dan ook van ketonen naar rotte vis. In een column maakte ik me er zelf misschien ook wel schuldig aan - dat vonden enkele Facebookreaguurders in ieder geval wel (toch even ter verdediging: de strekking van de column is niet dat Hirschi niet naar UAE zou kunnen/mogen gaan, maar meer dat ik niet meer voor 'm supporter, terwijl ik dat tijdens de Tour dus juist wel deed..)
Ondertussen komt Team DSM op deze manier zelf op z'n zachtst ook niet echt lekker uit de verf, juist terwijl de ploeg in de Tour weer zoveel aan goodwill gewonnen had.
Het is kortom voor ploeg én renner veel beter als Team DSM 'gewoon' zegt hoe de vork precies in de steel zit. Waarschijnlijk hebben we het er dan nog even over en gaan we daarna weer snel over tot de orde van de dag - parlementsgebouwen die bestormd worden. Nu suddert de zaak door en zal vermoedelijk het laatste woord er nog lang niet over gezegd of geschreven zijn.
- Cor Vos