De prijs voor mooiste prijs in het wielrennen gaat naar Parijs-Camembert, waar de winnaar zijn gewicht in kaas krijgt. Die enorme badeenden uit de X2O Badkamers Trofee in het veldrijden mogen er ook zijn. In beide gevallen is het volkomen duidelijk waarom de renners die prijs krijgen: Camembert is een kaassoort en badeenden vind je in badkamers, al dan niet door X2O gefabriceerd.

In Kuurne-Brussel-Kuurne krijgt de winnaar een pluchen ezeltje. Ik hou van ezeltjes en van wielrennen, dus het beeld van een blije wielrenner met een knuffelezeltje in z’n handen heeft mij altijd gefascineerd. Maar over het waarom had ik nooit nagedacht. Een ezel en een wielrenner, het was voor mij zonder goede reden ook goed.

Tot nu. Nu Kuurne-Brussel-Kuurne op het programma staat, heb ik toch eens op internet rondgekeken en wat blijkt: er zijn twee verklaringen voor, waarvan eentje behoorlijk plausibel klinkt en er eentje wat minder plausibel is, maar wel ronduit fantastisch – mijn voorkeur gaat dus uit naar de tweede verklaring…

Verklaring 1: groentekarren

Voor de vorm toch even verklaring 1: inwoners van Kuurne hebben als bijnaam Ezels, omdat Kuurne vroeger de zogenaamde groentetuin van het nabijgelegen en grotere Kortrijk was. De boeren en marktlui uit Kuurne vertrokken voor dag en dauw met een kar vol groente naar de dagmarkt van Kortrijk. Die karren vol groente werden voortgetrokken door… ezels! De nog slapende Kortijkenaars werden gewekt door de balkende Kuurnse Ezels. Tadaaa!

Verklaring 2: Latijnse ezelspriester

Dan – de toch wel wat mooiere – verklaring 2: inwoners van Kuurne hebben als bijnaam Ezels, omdat lang geleden de koster van Kuurne bepaald geen Thierry Baudet was en zijn Latijn derhalve nogal te wensen overliet. Op aswoensdag moest hij eens de priester vervangen bij het toedienen van het askruisje – ik heb geen idee wat dit te betekenen heeft, maar katholieken zal het ongetwijfeld iets zeggen…

De priester wilde de koster van tevoren de Latijnse spreuk leren die de koster bij het toedienen van dat askruisje moest uitspreken, maar daar bleek de koster niet toe in staat. Uiteindelijk leerde de gefrustreerd geraakte priester de koster dan maar het Latijn voor ‘Als ezel ben je geboren, als ezel zal je sterven’ aan. Die woorden sprak de koster uit op het moment suprême. Tadaaa!

P.S. De ezel komt in Kuurne overigens bij veel meer om de hoek kijken dan alleen als pluchen trofee bij de plaatselijke wielerklassieker. Ieder jaar kiezen de inwoners van de stad bijvoorbeeld een Koning Ezel, er zijn Ezelsfeesten en uiteraard is er Ezelsbier…

Beeld: Cor Vos