Column | Bauke Mollema & Snollebollekes: daar zijn maar 2 scenario's voor...
Onze redacteur keek naar het filmpje van de renners van Trek-Segafredo die losgingen op Snollebollekes in de bus en moest denken aan hoe Bauke Mollema zich in zo'n situatie zou gedragen. Nou, zo volgens hem...
'Van links! Naar rechts! Van links! Naar rechts! Tuhtuhtuhtuhdutuhdutúúúúú' Wat zou Vincenzo Nibali gedacht hebben toen hij dit tekstuele meesterwerkje met toepasselijke luchtalarmbeats van Snollebollekes voor het eerst tot zich nam?
Dat moment, waar ik graag bij had willen zijn, heeft zich waarschijnlijk in de bus van Trek-Segafredo afgespeeld, want daar introduceerden de Nederlandstalige renners de monsterhit van Slimste Mens Rob Kemps en co. De toch wat schuchtere Nibali zal zich in eerste instantie waarschijnlijk een hoedje geschrokken zijn, maar inmiddels danst-ie de links-rechts-horlepiep vrolijk mee, bijvoorbeeld na Jasper Stuyvens winst in Milaan-Sanremo (zie het artikel onder deze column).
Ik durf hier wel te stellen dat Bauke Mollema nadrukkelijk níét een van de Nederlandstalige renners is die Snollebollekes heeft toegevoegd aan de 'in-de-teambus-playlist' van Trek-Segafredo (mocht het wel zo zijn, dan eet ik het boek op dat Mollema het meest recent heeft gelezen).
Sterker nog, waar Nibali nu dus meehost met Stuyven, zie ik dat Bauke Mollema in geen 100 jaar doen. Al wint de ploeg komende zomer op z'n Ralleighs alle etappes en truien in de Tour; Bauke gaat niet van links naar rechts op luchtalarmbeats. Het gaat er bij mij gewoon niet in (ook hier geldt: mochten er beelden opduiken, dan eet ik het boek dat Mollema het meest recent heeft gelezen op - nee wacht, dan eet ik z'n hele boekenkast op).
Bauke is geen hosser namelijk. Het is eerder de anti-hosser. Hossen en Mollema hebben net zoveel met elkaar te maken als Patrick Lefevere en mediteren. Als de jaren '90 en schoon wielrennen. Als Bert Grabsch en een klein verzet. Als Roger de Vlaeminck en bescheidenheid. Als Hilaire van der Schueren en een smoothie - helemaal niks.
En toch krijgt-ie ermee te maken, met De Snollebollekes. Het is onvermijdelijk. Mollema heeft in die bus gezeten - of zal ooit in die bus zitten terwijl het er van links naar rechts gaat.
Een prachtig beeld roept zich op: 7 ploeggenoten die hossend van de ene kant van de bus naar de andere gaan, terwijl Bauke zich onder die klanken nog eens verdiept in Les Fleurs Du Mal van Baudelaire - want Mollema leest graag (mocht je die referenties hierboven nog niet opgemerkt hebben..) en dan is het vaak ook geen lichte kost.
Hij zou er de eerste mens mee worden die Baudelaire leest op de tonen van Snollebollekes.
Er is ook nog een andere mogelijkheid: Bauke Mollema wordt de eerste mens die in slaap valt op de tonen van Snollebollekes. Want naast lezen schijnt Mollema dat graag te doen in de teambus: slapen. Op ieder moment van de dag in slaap vallen, volgens ploeggenoten kan Molllema het beter dan Italiaanse (semi-)klassiekers winnen - en dat gaat hem toch al vrij goed af de laatste jaren.
7 hossende ploeggenoten door de bus met de speakers op standje burenruzie en Bauke die onhoorbaar snurkend door de 100 decibel Snollebollekes om 'm heen z'n hoofd zachtjes van links naar rechts wiegt. Ik zie het al voor me!
Nu is het nog wachten op echte beelden vanuit de bus Trek-Segafredo. In mijn hoofd is het alvast een groot succes. Bij ieder ander scenario in de realiteit dan hierboven geschetst, zou ik zwaar teleurgesteld zijn. Maar ik denk dat ik de spijker op de kop sla. Geen polonaise aan het lijf van Bauke.
- Cor Vos