De 34-jarige Alessandro de Marchi is geen veelwinnaar, maar won in z'n elfjarige profloopbaan tot dusver toch al maar mooi drie Vuelta-etappes, een rit in de Dauphiné en de semiklassieker de Ronde van Emilië. Toch was gisteren misschien wel de mooiste dag uit die profloopbaan: de leiderstrui dragen van de ronde van je eigen land is iets bijzonders.
Bijzonder, het is ook een woord dat van toepassing is op De Marchi. Hij is een maatschappelijk betrokken wielrennen en een verstokte wielerromanticus. Zo draagt hij een geel polsbandje om aandacht te vestigen op zijn in 2016 in Egypte ontvoerde en vermoorde streekgenoot (Friuli) Giulio Regeni.
"Ik ben altijd maatschappelijk betrokken geweest. Ik zie in het opkomen voor burgerrechten niks politieks in. Voor wielrenner ben ik eerst nog gewoon mens, vader en echtgenoot. Er zijn gewoon twee ouders die willen weten wat er met hun zoon is gebeurd in Egypte."
Naast maatschappelijk betrokken is De Marchi dus ook een wielrenner van de oude stempel. Een romanticus. "Ik pak het op een heel andere manier aan dan tegenwoordig gebruikelijk is. Misschien is dat niet het meest praktisch, maar ik voel me daar wel het fijnst bij en word gelukkig van die aanpak. Er waren dagen dat ik in de vroege vlucht zat die werd teruggepakt, maar uiteindelijk een veel beter gevoel had dan bij ritten waar ik een goede klassering reed."
- Cor Vos