Interview | Daan Hoole: ‘Het is niet dat mijn toekomst ineens in het klimwerk ligt’

Dat Daan Hoole zijn goede vorm van de Tour de l’Avenir doortrekt naar de volgende doelen dit seizoen, bewijst hij afgelopen weekend in de Flanders Tomorrow Tour. In Vlaanderen eindigt hij tweede achter een ongenaakbare Mick van Dijke. “Ik kende hem van de nieuwelingen, maar ik wist voor dit jaar niet dat hij zo goed was”, vertelt Hoole over zijn landgenoot. “In de tijdrit was hij een stuk sterker. Ik denk dat de tweede plaats het maximaal haalbare was, want Mick had ook nog een heel sterke ploeg achter zich.”

82 kilogram

Een aantal weken eerder maakten Hoole en Van Dijke juist deel uit van dezelfde ploeg. Met de Nederlandse selectie domineerden ze de vlakke etappes in de Tour de l’Avenir. Tot zijn eigen verrassing was Hoole ook in het hooggebergte van voren te zien. “Nee, ik had niet verwacht negende te worden in het eindklassement. Ik heb mezelf verbaasd. Ik was ook vooral mee voor de vlakke ritten en de ploegentijdrit en verloor in bepaalde etappes met opzet tijd. In de bergen wilde ik zo lang mogelijk bij Gijs Leemreize blijven en dat ging uiteindelijk zo goed dat ik zelf een klassement kon rijden.”

"Op ProCyclingStats staat bij mijn gewicht 78 kilogram, maar dat was van vier jaar terug. In de Tour de l'Avenir moest ik 82 kilogram over de bergen meezeulen."

Met als uiteindelijke resultaat een negende plaats. Wel op zo’n zestien minuten van winnaar Tobias Halland Johannessen. “Als ik echt van tevoren ervoor was gegaan had er misschien nog meer ingezeten, maar aan de andere kant zijn er ook goede klimmers uitgevallen. Op trainingen klom ik altijd wel redelijk. Ik wist dat het er ergens inzat. Deze prestatie is het resultaat van ieder jaar iets beter worden en in absolute topvorm zijn. De sfeer was bovendien goed door de successen en ik had een duidelijk doel om zo lang mogelijk met Gijs mee te gaan.”

En de belangrijkste reden: de vlakke etappes waar de Nederlanders huishielden, waren een aanslag geweest op de energievoorraad. “Veel jongens waren al vermoeid en daardoor draaide het iets minder om de hoge watts per kilogram. Daardoor kwam ik als diesel beter tot mijn recht. Al waren mijn wattages ook heel goed. Ik heb verschillende records verbroken, ja. Op ProCyclingStats staat bij mijn gewicht 78 kilogram, maar dat was van vier jaar geleden. In de Tour de l’Avenir moest ik 82 kilogram meezeulen over de bergen. Klimmen is niet iets wat ik nu meer ga oppakken. Ik ben te zwaar en te lang om me om te turnen tot iemand voor het gebergte.”

Steven de Jongh

Zijn prestatie in Frankrijk laat wel zien hoe allround Hoole is en waarom Trek-Segafredo hem voor volgend seizoen heeft vastgelegd. “Ze zien me bij Trek-Segafredo in eerste instantie als iemand voor het klassiekerwerk, maar ook als iemand die op meerdere terreinen zijn ding kan doen. Er was nog een ploeg geïnteresseerd, maar ik ga niet zeggen welke. Na de gesprekken met Trek-Segafredo was ik ook snel eruit. Eind april had ik een eerste gesprek met ploegleider Steven de Jongh en nadien heeft mijn management SEG het opgepakt. Eind mei was alles rond. Dat gaf als laatstejaarsbelofte veel rust.”

Wekelijks heeft Hoole contact met De Jongh en ook talentencoach Markel Irizar spreekt hij regelmatig. Contact met renners was er nog niet, maar daarin gaat snel verandering komen. Naast (waarschijnlijk) het wereldkampioenschap voor beloften zal Hoole namelijk als stagiair een aantal races rijden voor de Amerikaanse formatie. “Op mijn planning staan het Kampioenschap van Vlaanderen, de Eurométropole Tour, Binche-Chimay-Binche en Parijs-Tours. Ik kijk onwijs ernaar uit. Bij SEG werkte ik al heel professioneel, maar ik denk dat op verschillende vlakken de touwtjes nog iets strakker kunnen bij Trek-Segafredo.”