Interview | Taco van der Hoorn blikt terug op Tour: 'Ik was boos op mezelf'

In de nieuwste Wieler Revue blikken we vooruit op de Vuelta (met bijvoorbeeld alle etappes en een interview met Jai Hindley), maar we blikken ook terug op de Tour. Onder andere met Taco van der Hoorn. Hieronder lees je enkele passages uit het uitgebreide interview dat we met hem hadden. Het magazine ligt in de winkel, of je kunt het hier bestellen. 

Boos op zichzelf

Het belangrijkste wapenfeit van Taco in de Tour was natuurlijk zijn bijna ritzege in de kasseienrit naar Arenberg. Inmiddels weet Van der Hoorn dat hij zichzelf niks kan verwijten, maar dat was direct na de rit wel anders.

"Ik ben niet iemand die met iets gaat gooien. Ik word niet snel boos op die manier, maar ik heb wel periodes gehad waar ik boos was op mezelf. Gewoon chagrijnig was. Er komen wel mensen naar je toe om je op te beuren, maar de mensen in de ploeg snapten ook wel hoe klote het was."

"Van buitenaf kreeg ik wel reacties dat er nog kansen aankwamen. In de ploeg werd ik minder op die manier opgebeurd, want ze wisten in de ploeg ook wel dat een renner als ik niet snel wéér zo dichtbij zal komen in de Tour de France."

Aanvalsprofessor

In het vervolg van de Tour viel Van der Hoorn nog een paar keer aan, helaas zonder succes. In de media en bij z'n collega's staat hij inmiddels wel een beetje bekend als de aanvalsprofessor. "Leuk om op die manier waardering te krijgen, maar ik ben niet de enige aanvaller in het peloton. Aanvallen is wel mijn specialiteit, want verder ben ik niet zo’n bijzondere renner."

"Het is een logisch verhaal, maar ik ben niet de enige renner die zo bezig is met het slagen van een vroege vlucht. Al zet ik qua tactiek wel vaak de lijnen uit in de kopgroep en regel ik hoe we het aanpakken. Er zit dus wel een kern van waarheid in."

Scheldende Italianen

Van der Hoorn doet een boekje open over hoe het eraan toegaat in het peloton en de vluchten. "Het gebeurt weleens dat medevluchters tegen me zeggen: ‘Taco, zoek het lekker uit met je plan.’ Ik zat eens met een paar Italianen vooruit, waarbij ik op een gegeven moment dacht: dit schiet niet op, laat maar zitten."

"Ze waren alleen bezig met elkaar uitschelden en met het rijden voor de bergprijs. Het maakte ze verder allemaal geen ene reet uit. Er komen ook weleens renners naar me toe om te vragen om samen aan te vallen. In de rit naar Carcassonne vroeg Benjamin Thomas nog of ik met hem meeging."

Tourdroom

Van der Hoorn won dan geen rit, maar vond Parijs halen ook al fantastisch. Hij vertelt over de Tourrituelen van vroeger toen hij een klein jochie was.

"In de schoolvakanties zat ik voor de televisie, ja. In de vakantie gingen we wekenlang varen door Nederland met de boot van mijn oma. Het was een vast ritueel om ’s morgens te gaan vissen en in de middag voor de televisie te zitten om de Tour te kijken. Ik heb er veel herinneringen aan. Hopelijk valt het voor mij ooit nog eens wél net goed in de Tour."