De 'atypische' Col de Joux Plane: het fotogenieke Beest van Armstrong, tien keer een Limburgs klimmetje

De Col de Joux Plane staat vandaag op het programma. Lance Armstrong noemt het zijn Beest. Onze redacteur fietste hem ook op.

Voor het Natournummer van Wieler Revue dat begin augustus verschijnt, met daarin uiteraard niet alleen eenterugblik op de Tour maar ook uitgebreide voorbeschouwingen op het WK en de Vuelta, schreef onze redacteur een fietsreportage over het gebied nabij de Mont Blanc. 

Hij fietst daar een paar weken voor de Tourpassage zelf en reed ook de scherprechter van de zware rit van vandaag: de Col de Joux Plane. Dit is een passage uit dat stuk, over het Beest en tien keer Limburgs klimmen...

Het Beest (hield zich koest..)

Na een ritje om de klimmersbenen wakker te schudden op de dag van aankomst, besloot ik een dag later met de benen nog fris meteen maar de Koninginnerit te rijden: een onderneming van 161 kilometer met 3600 hoogtemeters die me over de Col de Joux Plane, de Col de la Colombière en de Col des Aravis voerden. Het was me met name om die eerste klim te doen. De klim die Lance Armstrong zijn beest noemt, wilde ik afvinken.

De Amerikaan kende op de klim vanuit Samoéns een van de zeldzame inzinkingen uit zijn carrière. In de Tour van 2000 redde hij er maar ternauwernood de meubelen na een hongerklop. Ik at dus nog eens een vijgenreepje en klom naar de top, waar me van tevoren een prachtig uitzicht op de Mont Blanc was beloofd. Dat kwam er, maar niet voordat ik 11,5 kilometer klom met een gemiddeld stijgingspercentage van 8,7 procent – naar het einde toe zelfs stukken van boven de tien procent.

Het profiel van de Joux Plane, met de afdaling naar Morzine erbij (ook die deed onze redacteur). | Beeld: ASO

Een steile klim, maar wat me vooral bij bleef van Het Beest van Armstrong in vergelijking met andere Alpencols is hoe smal de weg was. Eigenlijk is de Joux Plane nog het best te beschrijven als tien keer een Limburgs of Ardens klimmetje.

Op de top – of eigenlijk het plateau van de top - wordt de weg minder steil en breder. Ik had geluk met het weer; het meertje op het plateau spiegelde dat het een lieve lust was en de uitzichten waren inderdaad magnifiek. De Mont Blanc lag er vredig bij; het beest hield zich koest vandaag.