De vierde etappe in de Tour Down Under werd een prooi voor Caleb Ewan. In Campbelltown versloeg hij Peter Sagan en Danny van Poppel in de massasprint.
Het was, naar goed gebruik, een Australisch bal tot nu toe in de Tour Down Under. Louter Australische winnaars brachten de drie etappes tot nu toe. Caleb Ewan won de eerste nipt in een massasprint, waarna Richie Porte zich onverslaanbaar toonde richting Paracombe. Gisteren was het opnieuw de beurt aan Ewan, die met een lengte verschil wereldkampioen Peter Sagan klopte.
Het was een hectische finale gisteren, bekende ook winnaar Ewan. Bij een valpartij verloor hij zijn lead out-man Daryl Impey. Ik moest gewoon volhouden en heb geprobeerd van wiel naar wiel te springen. Toen het stilviel, kwam het allemaal goed voor mij." Bij de val die Impey hinderde, waren ook Jan Bakelants en Gorka Izagirre betrokken. Sagan ontsprong miraculeus de dans.
[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2017/01/Tour-Down-Under-Its-pretty-amazing-to-see-how-@petosagan-managed-to-avoid-that-crash-yesterday.-Gorka-Izaguirre-fell-hard-but-started-today-TDU.mp4"][/video]
Izagirre reed over de finish met een volledig bebloede schouder. Na afloop bleek er in het ziekenhuis dat er geen breuken te zien waren. Toch wilde de Bask van Movistar pas vlak voor de vierde etappe beslissen of hij verder zou gaan. De nummer twee van het klassement besloot toch op te stappen.
Gorka Izaguirre of @MovistarTeam is looking as comfortable as he can with all the injuries from yesterday's high-speed crash #TDU pic.twitter.com/lxG98l6jXt
Tour Down Under (@tourdownunder) 20 januari 2017
Geen Corkscrew
De vierde etappe stond dus op het programma. Het zou de op een na langste rit van de zes zijn, met 149,5 kilometer lengte. Van Norwood naar Campbelltown, twee vaker als start- en aankomstlocatie dienende plaatsen in de Tour Down Under. Campbelltown werd ook vorig jaar als finishplaats gebruikt. Destijds won Simon Gerrans er de sprint van een kleine groep, die ontstaan was op Corkscrew Road. Die steile beklimming wordt de laatste jaren vaker gebruikt in de Australische rittenkoers.
Dit jaar lieten de renners hem eventjes letterlijk links liggen. Richting Campbelltown, in de buitenwijken van Adelaide, werd gewoon de grote weg genomen. Deze lag in een dalende lijn en zou misschien net als gisteren voor wat onrust kunnen zorgen. Drie renners die daar alvast geen vrees voor hadden, waren Ondrej Cink (Bahrain-Merida), Cameron Meyer (UniSA-Australia) en Jack Bauer (Quick-Step Floors). Zij gingen er snel in de etappe vandoor.
Not much interest from the breakaway as it crosses the first @iiNet Sprint marker. The kangaroos are flying, though! #TDU pic.twitter.com/EbDzPMk1lR
Tour Down Under (@tourdownunder) 20 januari 2017
Ewan voor de hattrick?
Meyer en Cink kenden elkaar. In de tweede etappe probeerden zij ook al eens een ontsnapping op touw te zetten. Destijds werkte het niet, nu met de hulp van Bauer wel. Interessant trouwens is dat dit de eerste professionele wegwedstrijd ooit is voor Cink. De Tsjech komt van de mountainbike-ploeg Multivan-Merida.
Normaal gesproken zou het trio alleen voorspel bezorgen. Alles moest gereed worden gebracht voor een derde sprint in vier dagen. En in dat geval zou Caleb Ewan natuurlijk weer topfavoriet zijn. De Pocket Rocket liet gisteren zien zich ook perfect alleen te kunnen positioneren voor de sprint. Bovendien toonde hij veruit de snelste te zijn, wat in de eerste etappe niet het geval was.
Danny van Poppel moest wellicht de grootste concurrent vormen voor de Aussie. De Noord-Brabander, rijdend voor Team Sky, baalde gisteren al van zijn gemiste kans nadat de Britse ploeg hem redelijk vooraan afzette. "Ik had deze sprint altijd moeten winnen", aldus Van Poppel, die vandaag opnieuw mocht proberen.
Strijd om ontsnapping
Cink stond te dicht in het klassement, vond BMC Racing Team. De Tsjech stond 32ste op 57 seconden van leider Richie Porte, waardoor de Amerikaanse ploeg zich genoodzaakt voelde snel te achtervolgen. Bauer en Meyer wilden dat Cink zich liet uitzakken, wat de Tsjech dan gehoorzaam deed. Hij reageerde niet op een versnelling van Meyer.
Cameron Meyer won in 2011 de Tour Down Under. Destijds legde hij de basis door uit een ontsnapping in de vierde etappe winnend af te sluiten. Die etappe begon, toevallig, ook in Norwood. De finish lag destijds in Strathalbyn. Het kleine gat tussen het peloton en de kopgroep zorgde voor tegenaanvallen. Lars Ytting Bak (Lotto Soudal) toog op pad met William Clarke (Cannondale-Drapac) en Michael Valgren (Astana). De Australiër reed al snel lek, waardoor het Deense duo het getweeën op moest lossen.
Rotten luck for @clarkeywilbur. A rear-wheel puncture right when he didn't want one. Not that you'd ever want one!! ? #TDU pic.twitter.com/06SzF1tWLU
Tour Down Under (@tourdownunder) 20 januari 2017
Maar de Denen wisten dat ze zich in een klassieke chasse patate bevonden. Ze lieten zich inlopen, want achteraan was Orica-Scott aan het uur hard werken begonnen dat ze nodig hadden om Ewan opnieuw naar de zege te loodsen.
Eindelijk geen Aussie?
Bora-Hansgrohe zette ook maar weer eens een mannetje bij. Het was opnieuw de vraag of Sam Bennett of Peter Sagan zou meedoen. Bauer zette inmiddels solo zijn koers voort, Meyer was gezien. De Nieuw-Zeelander, die deze winter de overstap van Cannondale-Drapac maakte naar de ploeg van Patrick Lefevere, had nog driekwart minuut voorsprong.
En met de laatste twintig kilometer bergaf lopend, was dat een interessant gat. Bauer kan namelijk een potje tijdrijden. Team Sunweb nam echter het commando over in het peloton. Corkscrew Road werd dan niet beklommen in de finale, de Adelaide Hills konden voor genoeg pijn in de benen zorgen. In de laatste kilometers werd Bauer dan toch bij de lurven gegrepen. Hij had er een indrukwekkende etappe op zitten.
Net als gisteren kwam Team Sky met een goede trein opzetten. Michael Kolar (Bora-Hansgrohe) demarreerde in de laatste kilometer. De sprint bergop werd daardoor ietwat ontregeld. Alle plannen werkten niet, want toen Van Poppel te vroeg de sprint aanging, bleek dat Ewan veruit de sterkste was. Een hattrick voor de sprinter van Orica-Scott. Sagan kwam nog heel dicht, maar kwam tekort. Van Poppel werd derde.
Foto's: Cor Vos