Adriano Malori vreest dat hij niet meer op het niveau terugkomt waarop hij voor zijn zware valpartij zat. De Italiaan van Movistar maakte pas zijn rentree.
Dat vertelde de Italiaan tegen La Gazzetta dello Sport. Op 22 januari kwam de renner van Movistar ten val in de Tour de San Luis in Argentinië. Malori hield er zwaar hoofdletsel aan over. In september keerde hij terug in koers, tijdens de WorldTour-klassiekers in Canada. Een paar weken later viel hij opnieuw in Milaan-Turijn. Malori brak zijn sleutelbeen. “Maar dat was een formaliteit, voor de rest niets ergs.”
Dat de tijdrijder kon terugkeren in het peloton, was al een wonder. “De medici zeiden me dat ik hoogstens mijn tanden nog kon poetsen na mijn valpartij”, aldus de Italiaan. “Maar ook hen kun je in het ongelijk stellen. En ik ben daar een levend bewijs van.”
Adriano Malori won de zilveren medaille op het wereldkampioenschap tijdrijden in Richmond.
Volgend seizoen
Pas vorige week kon Malori zijn voorbereidingen op het seizoen 2017 in gang zetten. “Daarnaast is het veel in de sportschool oefenen. Maar voor 2017 is sowieso alles een twijfel. Ik weet niet of ik nog terug kan keren als de renner die ik voorheen was. Ik weet niet hoe mijn lichaam zal reageren in belangrijke wedstrijden als Tirreno-Adriatico of de Giro d’Italia.”
Het doet hem vooral pijn eventueel zijn tijdritkrachten te verliezen. “Ik weet dat ik terugkeer in de koers. Maar ik weet ook dat ik niet meer een mondiaal referentiepunt kan zijn op de tijdrit. Ik heb heel veel geluk gehad dat ik nog kan fietsen. Ik wil een voorbeeld zijn voor mensen die neurologische problemen hebben.”
De Italiaan vertelt nog een anekdote over zijn herstel. “De doktoren in Pamplona zeiden me: ‘Je zult alleen nog fietsen om brood te gaan halen.’ Dat deed ik dan ook. Maar dan reed ik vijftig per uur! Toen dacht ik: ‘Ga je twintig jaar van je leven weg gooien om een valpartij?’ Dat was het punt waarop ik de motivatie vond. Daarna heeft Movistar me ook nog eens geweldig geholpen. Zonder hun hulp en hun specialisten, was ik nooit teruggekeerd op de fiets.”
Foto’s: Cor Vos
