Afscheidnemende Thomas De Gendt over eetrevolutie in wielrennen: 'Vijftien jaar geleden reden we allemaal op veel te weinig energie'

Thomas De Gendt neemt vandaag afscheid als profwielrenner. Hij zag het wielrennen veranderen en beschrijft het enorme verschil in voeding. 

thomas de gendt in actie

In Nederland staat de laatste dag vooral in het teken van het afscheid van Robert Gesink, maar ook Thomas De Gendt neemt vandaag afscheid als profwielrenner. De 37-jarige Belg laat een mooi palmares achter en was bovendien altijd goed voor een flinke scheut humor en draaide nooit om de hete brij heen.

De Gendt maakte voedingsrevolutie mee in het wielrennen

Dat doet hij ook niet in zijn afscheidsinterview op de Engelstalige site Velo. Eerder kwam al naar buiten dat hij een beetje baalde van de tactiek van Lotto-Dstny in zijn laatste Vuelta, maar nu focussen we even op het bredere plaatje. De Gendt zag namelijk het wielrennen totaal veranderen tijdens zijn carrière en daar vertelt hij mooi over.

Met name het voedingsaspect onderging een revolutie. Het verklaart volgens De Gendt waarom het nu zoveel harder gaat in het peloton.

"We eten nu zoveel beter dan toen ik begon zo'n vijftien jaar geleden. We reden toen allemaal op veel te weinig energie rond. Wie het langst op z'n vetverbranding kon blijven rijden, hield het 't langs vol, daar ging het toen om. Nu is het allemaal op wetenschap gebaseerd en is de voeding ook op topniveau."

Iedereen deed maar wat

Met wat voorbeelden geeft De Gendt de verschillen aan tussen nu en vroeger. "Alles is zo veranderd. De voeding is nu zó belangrijk. Vijftien haar geleden vertelde niemand je hoeveel pasta je precies moest eten of hoeveel gelletjes je moet nemen tijdens de koers. We deden maar wat. We reden met rijstcakejes in de zakken, nu racen we alleen op repen en gelletjes."

De Gendt hoefde in de laatste jaren van z'n carrière er zelf nauwelijks meer over na te denken wat hij wanneer at. Een enorm verschil met toen hij begon. "Alles wordt door de voedingsdeskundige van de ploeg geregeld. Zij zeggen hoeveel je moet eten en regelen verder alles. Toen ik begon moet fietsen was je voor gek verklaard als je had gezegd dat het over vijftien jaar er zo aan toe zou gaan."

De Gendt geeft wel aan dat het voor hem een opgave was en is om met de strengere (eet)regels om te gaan. Maar hij ziet toch ook een voordeeltje. "Geen rijstcake meer. Nu is het rijstepap. Veel beter dan pure rijst bij het ontbijt..."