Waarom Herbert Dijkstra moet stoppen met wielercommentaar: 'Alsof je onder stroom straat, van knie tot voet'

Veel mensen die wielrennen op de NOS kijken, zal het al zijn opgevallen: het Drentse stemgeluid van Herbert Dijkstra is verdwenen. In de Tour de France al enige tijd, maar hij moet nu noodgedwongen helemaal stoppen met het becommentariëren van wielrennen - het schaatsverslag blijft hij wel doen.

Val in luik van twee meter diep

Dagblad van het Noorden maakte een groot verhaal over de reden waarom Dijkstra dit besluit moest nemen. Dat is geen leuk verhaal. Het begint in 2022 bij een val waarbij de oud-schaatser en -wielrenner zijn rug breekt.

Tijdens de Olympische Spelen geeft hij vanuit Nederland commentaar (de NOS hield de commentatoren thuis vanwege de naweeën van corona). De NOS huurt daar een appartement bij de Jaap Edenbaan, van waaruit ze de schaatsuitzendingen maken. Als hij op een ochtend daar op een ochtend voet binnen de deur wil zetten, valt hij in een luik dat openstaat omdat er een klusjeman bezig is.

Hij valt twee meter diep en is het gevoel in z'n onderbenen kwijt. Collega Erik van Dijk belt een ambulance. In het ziekenhuis blijkt dat zijn rug gebroken is. Of beter gezegd: z'n heiligbeen. Het zorgt voor een zware revalidatie en vooral een ondraaglijke pijn.

Alle zenuwen lopen door dat been. Twee dagen later doet Dijkstra alweer commentaar bij de 10 kilometer, maar dat is soort van tegen beter weten in.

Onder stroom

"Mensen zeggen dan: goh, jij hebt een hoge pijngrens. En daar ben je dan ook nog trots op. De kijker heeft er niks van gemerkt. Het enige wat mij dwarszat was dat ik niet de volledige concentratie had."

De pijn vergelijkt Dijkstra met een constante kiespijn, maar dan in de rug. "Alsof je onder stroom staat, van knie tot voet. Dat is zo tot op de dag van vandaag. Het is niet pijnlijk, maar ongelooflijk irritant. Als je in bed ligt om te gaan slapen, voel je constant stroom. 24/7."

Nu zit Dijkstra voor 50 procent in de ziektewet. Probeert hij te leven met de pijn. Dat gaat de ene dag beter dan de andere, maar wielercommentaar geven, soms vijf uur lang zittend naar een schermpje kijken, zit er niet meer in. Hij kan het relativeren en haalt daarbij Nathan Van Hooydonck aan, die vorig jaar noodgedwongen moest stoppen met wielrennen.

"Hoe erg is dat? Uiteindelijk helemaal niet erg. Ik zag een mooi interview van Nathan van Hooydonck op tv. Die nam met hartproblemen afscheid als wielrenner en richt zich op zijn gezin. Hij heeft geen keus. Ik ook niet."