De openingsrit van de Dauphiné met finish in Saint-Christo-en-Jarez, op een klein klimmetje was voor de eerste 128 kilometer een kopie van de 14e etappe van de Tour de France dit jaar. Het inspireerde vijf renners, waaronder Tom-Jelte Slagter en de Belgen Brent Van Moer en Quinten Hermans, om in de aanval te gaan. Mede dankzij een valpartij van beide Belgen werd die kopgroep snel gedecimeerd. Uiteindelijk bleef alleen Michael Schär over, maar het was vechten tegen de bierkaai voor de Zwitser.
Op een gegeven moment sloten Rémi Cavagna en Soren Kragh Andersen aan bij Schär, maar het mocht allemaal niet baten. Namens Jumbo-Visma maakten eerst Robert Gesink en later Sep Kuss flink tempo, in dienst van Primoz Roglic en Wout van Aert. In de slotflase probeerden Pierre Latour en Tiesj Benoot weg te springen, maar zij werden vakkundig teruggehaald door Tom Dumoulin.
Uiteindelijk kwam het tot een sprint, waarin Wout van Aert met een indrukwekkende versnelling veruit de beste was. In de achtergrond kwam Daryl Impey nog wel opzetten, maar de Zuid-Afrikaan kwam tekort. Egan Bernal eindigde als derde.
Vanochtend vertelde Van Aert dat hij zich moe voelde, maar daar was tijdens de rit weinig van te merken. “Blijkbaar had ik goede benen”, aldus Van Aert in het flashinterview na afloop. “Het team geloofde in mijn kansen en als je zo'n team hebt, met renners als Tony Martin en onze klassementsmannen die voor je rijden, dan motiveert dat enorm.”
“Ik zei in de finale dat ik me goed voelde en dan zie ik in de finale die gele trein voor me rijden. Met renners als Roglic, Dumoulin en Kruijswijk die voor je rijden, dat motiveert enorm. Dit is ook een overwinning van het team. Hopelijk houden we dit momentum vast.”
Beeld: Cor Vos