Tour de France | Alles wat je moet weten over etappe 4: Sisteron – Orcières-Merlette

Eerste aankomst bergop (157 kilometer)

Koersdirecteur Christian Prudhomme zelf zegt dat een finish bergop tijdens de eerste week van de Tour de France zelden voorkomt, omdat het logistiek moeilijk is. “Maar de start in Nice staat het toe dat we snel het spektakel van de Alpen kunnen opzoeken. Het eerste deel van de etappe is niet gemaakt om het peloton uiteen te slaan, maar de finaleklim naar Orcières-Merlette wel. Het gaat precieze informatie geven over de staat waarin de topfavorieten verkeren.”

Na het heuvelachtige voorspel doemt na 150 kilometer de slotklim op. De beklimming naar Orcières-Merlette is met zeven kilometer niet bepaald lang te noemen. Maar het gemiddelde stijgingspercentage van 6,7 procent nodigt uit om aan te vallen voor renners die met goede benen zitten. De klimmers hebben even om in te komen, want de eerste kilometer loopt aan 5,2 procent omhoog. Daarmee is het makkelijkste stuk direct achter de rug, want nadien komt het stijgingspercentage niet meer onder de zes procent. De tweede kilometer is met een gemiddelde van 8,2 procent het zwaarst.

Kanshebbers

Primož Roglič, Tadej Pogačar, Sergio Higuita, Julian Alaphilippe, Egan Bernal, Adam Yates.

Feitje

Luis Ocaña was de eerste renner (1971) die in de Tour de France wist te winnen op Orcières-Merlette.

Historie

Vier keer eerder was de finish getrokken op de Orcières-Merlette. De winnaars achtereenvolgens: Luis Ocaña, Lucien van Impe, Pascal Simon en Steven Rooks. In 1971 verschafte Ocaña zich naar Orcières-Merlette een riante uitgangspositie om het eindklassement op zijn naam te schrijven. Hij nam de leiderstrui over van Joop Zoetemelk en pakte een voorsprong van bijna tien minuten op zijn grootste concurrent Eddy Merckx.

De Tour de France leek beslist, maar drie etappes later moest de Spanjaard in de gele leiderstrui opgeven. Ocaña kwam ten val in de afdaling van de Col de Menté en zou niet meer op zijn fiets stappen. Weg klassement.

De laatste finish op de Orcières-Merlette was in 1989. In tegenstelling tot de drie eerdere keren eindigde er dat jaar een individuele tijdrit op de klim. De chronorace over bijna veertig kilometer werd het snelst afgelegd door Steven Rooks, die daarmee zijn laatste grote internationale overwinning boekte. In tegenstelling tot een jaar eerder lukte het nooit om mee te strijden om de eindzege voor de Noord-Hollander. Ondanks die overtuigende overwinning naar Orcières-Merlette.