Vrijdagavond is in Fayetteville het eerste WK mixed relay in het veldrijden (jaja, het is 'slechts' een test event) en Nederland doet niet mee. Nederland fietsland. Of nog specifieker: Nederland crossland. Want er zijn cru gezegd maar twee landen ter wereld die zich écht druk maken om door modder en zand ploeterende fietsers op (relatief) dunne bandjes: België en Nederland.
Bij onze zuiderburen is de cross zoiets als schaatsen bij ons. Cultureel erfgoed. Zet een uit de kluiten gewassen gele badeend in een Vlaams park neer en binnen no-time rijdt er een pelotonnetje wielrenners kronkelend omheen en verzamelt zich daar weer omheen een bierdrinkende mensenmassa die ernaar kijkt.
Zo is het in Nederland niet, maar qua prestaties steken we de Belgen (sorry Belgen) al een paar jaar naar de kroon in de breedte. Op het vorige WK – de junioren reden er niet – behaalde Nederland acht van de twaalf medailles in de vier categorieën. Nog oppermachtiger dan in het schaatsen.
Bondscoach De Knegt legt uit waarom Nederland op WK veldrijden niet meedoet aan mixed relay: ‘Had al snel in de gaten geen voltallige ploeg op de been te kunnen brengen’
En toch zijn we er niet bij op de mixed relay, waarin al die categorieën samenkomen. Ik vind dat een schande – en niet omdat we een haast zekere gouden medaille en wereldtitel laten liggen (jaja, het is 'slechts' een test event, nog een keer). Nee, vooral omdat ik vind dat Nederland als één van dé twee crosslanden z'n verantwoordelijkheid moet nemen.
Je kunt van een mixed relay vinden wat je wil. Zelf vind ik het in principe een prima onderdeel, omdat het wat mij betreft een goed beeld geeft van hoe een land in een bepaalde sport ervoor staat in de breedte (zeker als je zoals bij dit test event de beloften erbij betrekt). Maar ik snap ook dat je het een wat gekunsteld gebeuren zou kunnen vinden.
Daar gaat het niet om. Het gaat erom dát het er nu is en het veldrijden nu niet bepaald in de luxepositie verkeert om daar nou eens met een sigaar en een glas whisky n de hand nog eens een rondetafeldscussie over te voeren terwijl de UCI het al op de agenda heeft gezet.
In dat geval neem je als crossland nummer twee gewoon je verantwoordelijkheid om een fatsoenlijk deelnemersveld op de been te krijgen voor zo'n experiment. Al besluit de UCI in al z'n wijsheid Fiets 'm Erin of een ander willekeurig onderdeel uit Ter Land Ter Zee En In De Lucht als test toe te voegen aan het programma WK veldrijden. Er zullen fietsers in oranje over die zeephellng naar de bel fietsen! (Klinkt best als een aardig onderdeel trouwens…)
Naast België en in totaal vier teams uit de VS en Canada (die dat vanwege logistieke redenen natuurlijk makkelijker voor elkaar kunnen boksen) staan verder alleen Italië en Tsjechië aan het vertrek. Naast hen een grote oranje leegte, die mij dan weer het schaamrood op de kaken bezorgt. Als Italië en Tsjechië een team op de been kunnen brengen, dan wij ook.
Beeld: Cor Vos