7 Mooie (en indrukwekkende) feitjes over de allereerste Tour die werd verreden

In 1903 had het Franse blad l'Auto bedacht dat het wel een aardig idee zou zijn om lekker met z'n allen door Frankrijk te fietsen: de Tour de France. Dat ging er natuurlijk heel anders aan toe dan nu. We zetten wat leuke en opmerkelijke feitjes op een rij!

1) Etappe 1 ging van Parijs naar Lyon: 467 kilometer

Nou ja, van een voorstadje van Parijs naar Lyon, maar 467 kilometer is ook wel voldoende.. Die eerste rit was meteen de langste etappe van de eerste Tour, maar ritten boven de 400 kilometer waren eerder regel dan uitzondering. De kortste rit was die van Toulouse naar Bordeaux. Met 268 kilometer zou dat in de huidige Tours by far de langste rit zijn.

Voor je vol bewondering in een ovatie uitbarst voor die helden van toen en de huidige renners maar sukkelaars vindt met hun korte ritjes; het behoeft enige nuancering - zie daarvoor feitje 4.

2) Je kon per etappe inschrijven in de eerste Tour de France

De eerste Tour was zeker een echte etappekoers met een eindklassement, maar je hoefde niet per se aan iedere etappe mee te doen. Als je een dagje naar IKEA moest of andere beslommeringen had, kon je er gerust eentje overslaan.

Ook als je tijdens de etappe uitviel, mocht je de volgende etappe weer opstappen. Uiteraard deed je alleen mee voor het klassement als je alle etappes had gereden.

3) De eerste Tour werd verreden met een gemiddelde 25,678 km/u

De Tour van 2021 was met iets meer dan 41 gemiddeld de snelste Tour ooit. In de eerste Tour ging het ruim 15 kilometer per uur minder hard. Logisch natuurlijk, want de fietsen van toen en nu hebben evenveel met elkaar te maken als alpinopet met een rabarber.

Wat wel even goed is om te beseffen is dat de etappes dus vaak 400 kilometer waren. Bij een gemiddelde van 25 per uur ben je dan dus zo'n 16 uur onderweg...

4) De ritten waren lang, maar dat er waren ook veel rustdagen

We moeten die renners van toen ook weer niet al te mythisch maken, want na zo'n rit van 16 uur hoefde je niet altijd de dag erna weer in het zadel. De eerste Tour kende namelijk maar liefst 12 rustdagen. Of misschien is het beter om te zeggen dat er tussen 1 en 18 juli zes keer een rugnummer opgespeld moest worden.

De eerste Tour bestond inderdaad 'maar' uit zes etappes. Alleen na de rit van Toulouse naar Bordeaux moesten de renners de dag erna meteen weer op de fiets - voor een ritje van 425 kilometer van Bordeaux naar Nantes.

5) Maurice Garin won het eindklassement met bijna drie uur voorsprong

Zoals je hierboven ziet, deed de Tour van 1903 niet het hooggebergte aan, maar toch waren de verschillen in het eindklassememt enorm. De Fransman Maurice Garin volbracht de ronde in 94 uur, 33 mnuten en 14 seconden. Nummer 2

Lucien Pothier werd tweede op 2 uur, 59 minuten en 31 seconden. De Italiaan Rodolfo Muller was de eerste niet-Fransman; hij werd vierde op 4 uur, 49 minuten en 30 seconden van Garin.

Overigens was Maurice Garin niet alleen de nummer één van het klassement, hij was ook de eerste die zich aanmeldde om mee te doen aan de eerste Tour de France.

6) Garin droeg tijdens de eerste Tour nog geen gele trui

Garin moest het bij aankomst in Parijs en onderweg als leider in het algemeen klassement doen zonder het geel. Die nu iconische leiderstrui werd pas tijdens de Tour van 1919 geïntroduceerd.

Journalisten klaagden na een etappe dat ze de klassementsleider zo moeilijk herkenden. Een dag later had koersdirecteur Henri Desgrange bedacht dat de leider een geel shirt zou dragen - l'Auto, het organiserende blad werd op geel papier gedrukt.

De gele trui was niet altijd onderdeel van de Tour de France. Lees hieronder hoe hij pas halverwege een Tour vlak na de Eerste Wereldoorlog opeens geïntroduceerd werd.

Bekijk ook

Leuk wielerfeitje: de gele trui werd halverwege een oude Tour de France geïntroduceerd 

7) De renner met absoluut de mooiste naam van de Tour in 1903 was Hippolyte Aucouturier

En hij had niet alleen een heerlijke naam, het was ook een steengoede wielrenner. Aucouturier, bijgenaamd De Verschrikkelijke, was op voorhand een van de favorieten, maar kreeg in de eerste etappe te maken met maagklachten.

Omdat je dus daarna wel weer op mocht stappen, kon hij nog de tweede en derde etappe op z'n schitterende naam schrijven, maar daar moest hij toch definitief opgeven.

Een jaar later deed hij weer mee en werd hij tweede in het algemeen klassement, dat in de tweede Tour werd opgemaakt via een puntenklassement. Hij won drie etappes in 1904.

Op de hoogte blijven van al het wielernieuws, de achtergronden en de randzaken van het peloton? Volg ons op Facebook, Instagram of Twitter!

Daarnaast zijn we natuurlijk ook in geprinte versie te vinden in de kiosk, met veel uitgebreidere verhalen om heerlijk op de bank te lezen in de loze uurtjes van de koers.