Dauphiné | Jumbo-Visma maakt indruk: Kruijswijk legt rode loper uit voor kopmannen, Roglic grijpt eindzege en Vingegaard de slotrit

• Primož Roglič
• Jonas Vingegaard

De slotrit in het Critérium du Dauphiné was een korte met een aantal zware bergen erin. Al vroeg in de rit ontstond een kopgroep met daarbij onder anderen Antwan Tolhoek, Jan Hirt en Michael Storer. Zij werden echter constant onder controle gehouden door Team Jumbo-Visma, dat de leiderstrui met Primoz Roglic te verdedigen had.

Wout van Aert leidde het peloton naar de loodzware slotklim: Plateau de Solaison (11,4 kilometer aan 8,9 procent). In de kopgroep bleken Hirt, Bennett en Storer de sterkste klimmers, maar de groep met favorieten zat slechts een minuut achter de nummer zes van de Giro d'Italia en zijn metgezellen.

Zo'n tien kilometer onder de top nam Steven Kruijswijk over van Tiesj Benoot om Hirt en de andere vluchters voor het kleine pelotonnetje te achtervolgen. De Brabander had nog geen geweldige indruk gemaakt de eerste etappes van de Dauphiné, maar Kruijswijk bleek in de slotrit van onschatbare waarde.

Interessant statistiekje, dat ProcyclingStats berekende in opdracht van Sporza. Wout van Aert is de allerbeste renner van deze eeuw, als je het aantal podiumplaatsen bekijkt op 20 wedstrijddagen.

Bekijk ook

Indrukwekkende cijfers van Wout van Aert: niemand haalde deze eeuw meer podiumplekken in 20 wedstrijddagen dan de Pletwals van Herentals

Door het werk van de klimmer moesten grote namens één voor één lossen, want Gaudu, Meintjes, Caruso en Geoghegen Hart konden het tempo van Kruijswijk niet aan. Na nog een versnelling van Kruijswijk zaten nog slechts drie renners in zijn wiel: ploegmaten Vingegaard en Roglic en Ben O'Connor. Op 5,5 kilometer van de meet zat het werk van de Nederlander er definitief op.

Vingegaard ging vervolgens meteen aan, waarna O'Connor er nog alles aan deed om mee te gaan met het Jumbo-Visma-duo, maar de Australiër wist dat niet te bolwerken. Zodoende gingen Vingegaard en Roglic samen richting de meet. Die eerste leek zelfs sterker dan Roglic, maar ze besloten desondanks bij elkaar te blijven en kwamen hand in hand over de streep. De buit werd verdeeld: Vingegaard de dagzege, Roglic de eindoverwinning.