Vandaag herhalen de renners de slotklim van gisteren. Ze starten in Pinzolo aan de voet van de klim naar Madonna di Campiglio maar vervolgen vandaag tot de top Campo Carlo Magno. Het peloton vertrekt in de regio Trentino Alto Adige en komt op de top van de derde en voorlaatste klim, de Stelviopas, in de regio Lombardije.
Voordat de Stelvio zal worden beklommen, rijden de renners over de niet eerder in de Giro gereden Passo Castrin, die pas vijftien jaar terug is aangelegd. De ruim acht kilometer lange weg gaat gemiddeld 9,5% omhoog.
De weg over de Stelvio is in 1825 geopend als verbindingsweg tussen Wenen en Milaan. Na WO I werd de 2758 meter hoge pas Italiaans gebied en sindsdien is hij in de winter gesloten, maar hopelijk vandaag wel open. Van de twaalf in de Giro geplande Stelvio overgangen zijn er twee gecanceld vanwege de sneeuwval en/of wegverzakkingen.
Na de afdaling van de Stelvio is er nog de weg naar de twee kunstmatig aangelegde meren van Cancano. De aangelegde dijken dateren van 1933 en 1936. De meren ‘voeden’ de waterkrachtcentrales van Premadio.
Parkoers: Cima Coppi
De renners overwinnen deze rit 5400 hoogtemeters én het hoogste punt van de Giro, die ter ere van de campionissimo al jaren de Cima Coppi wordt genoemd. Bij de eerste passage van de Stelvio in 1953 over de 24 kilometer lange klim met gemiddelde helling van 7,5% reed Coppi de Zwitser Hugo Koblet uit de leiderstrui en won de etappe met finish in Bormio.
Vandaag is er na de afdaling nog de in de Giro nieuwe slotklim naar de meren van Cancano. Bijna 9 kilometer klimmen over goede wegen met 21 haarspeldbochten en een gemiddelde helling van 6,8%. In de Giro Rosa hebben de vrouwen deze klim al wel twee keer gedaan: in 2011 toen Emma Pooley won en in 2019 toen Giro-winnares Annemiek van Vleuten zegevierde. Lucinda Brand werd tweede op bijna drie minuten. Inspireren de Nederlandse vrouwen Wilco Kelderman? De Sunweb renner heeft immers slechts 17 seconden achterstand op João Almeida en gaat vandaag ongetwijfeld weer een poging doen om de Portugees uit het roze te rijden. Overigens willen we ons niet helemaal blindstaren op de strijd Almeida versus Kelderman. Tao Geoghegan Hart rijdt ook verduiveld sterk bergop en ook Pello Bilbao blijft een vreemde apostel, die je altijd in de gaten moet houden. Dat geldt overigens helemaal voor Vincenzo Nibali. Heeft de Haai nog een 'truc speciale' in de benen?
- Cor Vos