Dat Wout van Aert een veelzijdige renner is, is ondertussen geweten tot in het onderste puntje van Chili. Nu blijkt dat ook uit een boeiende statistische berekening die ProcyclingStats maakte in opdracht van Sporza.

Wout van Aert gaat met een riante voorsprong het slotweekend in, maar toch schuift hij de druk in de schoenen van zijn twee normaliter nog sterker klimmende ploegmaten: Primoz Roglic en Jonas Vingegaard.

Bekijk ook

Dauphiné | Ondanks niet slechte klimbenen noemt Van Aert laatste twee ritten van buitencategorie: ‘Vanaf morgen is het aan Primoz en Jonas’

x

Geen enkele renner deze eeuw kon op nauwelijks 20 koersdagen meer podiumplaatsen voorleggen dan Van Aert in 2022. Maar liefst 14 keer stond hij op trapje één, twee of drie. Niet in woestijnsprinten of voorbereidingskoersen in het prille voorjaar trouwens. Wel in 14 onvervalste World Tour-wedstrijden. Sta ons even toe ze op te lijsten:

– Winst in Omloop het Nieuwsblad
– Zes keer podium in Parijs-Nice, waarvan één zege
– Winst in de E3 Saxo Bank
– Tweede in Parijs-Roubaix
– Derde in Luik-Bastenaken-Luik
– Vier keer podium in de Dauphiné, waarvan twee zeges

Tweede klepper in het rijtje is Tom Boonen, die in 2006 aan dertien podiumplaatsen kwam. Schitterend uiteraard, met wel deze kanttekening: vijf keer stond hij op het podium in de Ronde van Qatar. Een verdienste op zich, maar de indruk is toch dat het kwalitatief niveau van Van Aerts lijstje zich een paar klassen hoger situeert.

Opvallend maar logisch is dat de top vijf wordt bevolkt door sprinters. Achtereenvolgens zijn dat Van Aert, Boonen, Petacchi, McEwen en Zabel. Ook hier springt Van Aerts polyvalentie er weer bovenuit. Van zijn 14 podiumplekken zijn er maar 6 behaald na een sprint. De andere kwamen er na een tijdrit, een zware klassieker of een solo.

Wat we al wisten: Van Aert is een uitzonderlijk renner. Ook de statistieken tonen dat nu aan.

Beeld: Cor Vos