Once in a lifetime is misschien overdreven, maar... Nee, wacht. Het is helemaal niet overdreven. Een natte Parijs-Roubaix zullen we nog wel eens vaker voorgeschoteld krijgen, maar in oktober? Neen.
Het verplichte uitstapje naar oktober voor Parijs-Roubaix was misschien wel het enige positieve dat de coronacrisis ons heeft gebracht. Voor ons dan, de kijker.
Voor de renners was het waarschijnlijk een van de meest bizarre koersen die ze ooit hebben gereden - of zoals de Amerikaan Matteo Jorgenson het samenvatte: six hours of cow shit and mud in the mouth.
Er gebeurde zo veel! Ook in de kantlijn van de koers. Gelukkig zijn daar onze vrienden van Cycling Out Of Context. Een overzicht met malle gebeurtenissen die gisteren en zaterdag plaatsvonden. P.S. Normaal maken we altijd een maandoverzicht hiervan, maar met Parijs-Roubaix hadden we genoeg aan een weekend!
Ik schreef hierboven voor ons, de kijker. Dat klopt niet helemaal, want het impliceert dat ik ook een van die kijkers was. Dat was niet zo. Of nou ja, niet echt...
Naast redacteur bij Wieler Revue ben ik namelijk ook nog freelance sportverslaggever voor Dagblad van het Noorden en op de dag van Parijs-Roubaix stond er ander modderrijden op het programma in het noorden des lands: de superprestige in Gieten.
Je hoort mij echter niet klagen, want ik kon A) naar cross kijken en B) naar sportjournalisten die twee dingen tegelijk proberen te volgen. De livestreams van Roubaix draaiden namelijk overuren in de perstent.
Vlak na de finish van de dames draaiden Van der Poel, Vermeersch en Colbrellii de piste op. Ik interviewde winnares Lucinda Brand, die middenin een zin opeens weg was - ze excuseerde zich daar over later nog voor, waarvoor hulde! Dat excuus was bovendien onnodig, want op het schermpje van een smartphone keek ze naar de laatste meters van de sprint.
Sporza-journalist Ruben Van Gucht hield het schermpje niet voor zich om Lucinda te laten kijken naar de beelden. Het was bedoeld voor de man die het in tranen aanschouwde. Die zijn zoon opeens met Van der Poel en Colbrelli zag strijden.
Juist, de vader van Florian Vermeersch, in Gieten aanwezig als mecanicien van de 777-crossploeg waar onder andere Annemarie Worst voor rijdt. Vermeersch senior zag tussen de eveneens toegesnelde Worst en Brand zijn zoon naar een tweede plek sprinten.
Het was apart om het zo mee te maken, maar de echte beelden zijn toch ook schitterend. Daarom voor mezelf in het bijzonder nog eens de beelden:
We nemen je mee terug naar de mooiste wielermomenten van een fantastisch wegseizoen. Uiteraard beginnen we er met eentje waarin Mathieu van der Poel de hoofdrol speelde. Onze redacteur over die prachtige helse rit in de Tirreno - of ja, hels... hij deed het zichzelf aan en dat was fantastisch!
We nemen je mee terug naar de mooiste wielermomenten van een fantastisch wegseizoen. In tweede deel van deze serie staat onze redacteur toepasselijk stil bij de mooiste tweede plek van het seizoen. En wat onze redacteur betreft de mooiste tweede plek ooit. Al was het wel zenuwslopend. De 28e juli, wat een ochtend!
We nemen je mee terug naar de mooiste wielermomenten van een fantastisch wegseizoen. In het derde deel van deze serie gaat het om een lang moment: namelijk de hele Tour de France van Wout van Aert. Die was namelijk Merckxiaans +
We nemen je mee terug naar de mooiste wielermomenten van een fantastisch wegseizoen. In het vierde deel van de serie de zenuwslopende etappewinst van Taco van der Hoorn in de Giro. Wielrennen zoals het ooit bedacht is, volgens onze redacteur...
We nemen je mee terug naar de mooiste wielermomenten van een fantastisch wegseizoen. Het vijfde deel van deze serie is kort maar krachtig, want onze redacteur legde de beelden van een raketlancering naast die van een fietsende Mathieu van der Poel...
Op de hoogte blijven van al het wielernieuws, de achtergronden en de randzaken van het peloton? Volg ons op Facebook, Instagram of Twitter!
Daarnaast zijn we natuurlijk ook in geprinte versie te vinden in de kiosk, met veel uitgebreidere verhalen om heerlijk op de bank te lezen in de loze uurtjes van de koers.
- Cor Vos